zaterdag 29 september 2012

Kyrenia/Girne (Cyprus)


maandag 1 oktober
De koffers zijn ingepakt, alles nagekeken en de sleutel ingeleverd om iets over achten.
Omdat dit onze laatste dag is en we pas vanavond om 21:15 uur worden opgehaald hebben we besloten om met een "piratenboot" de zee op te gaan en zo nog lekker de laatste dag door te brengen zonder op onze klok te hoeven kijken hoelang het nog wachten is om weg te gaan.
Om 10:30 uur vertrekt de boot uit de haven. Het is vandaag erg bewolkt maar de temperatuur blijft toch nog boven de 30 graden, dus benauwd. Het is heerlijk op de boot, met een lekker zeewindje erbij is het goed uit te houden.
Na een poosje varen, waarbij we ook langs ons hotel komen, gaat de boot voor anker zodat er gelegenheid is om te zwemmen. Na een frisse duik (voor anderen dan) wordt de maaltijd uitgeserveerd. Kip of vis met allerlei soorten salades enz. en een stuk meloen toe. Het eten is prima. De kok die dit heeft bereid is dezelfde als van het restuarant waar we al eerder hebben gegeten, zodat we ongeveer weten wat we kunnen verwachten.
Er zijn twee mensen aan boord, met snorkels en zwemvliezen, die elke stop aangrijpen om onder water te kijken. Dit leidt één keer tot een kleine vertraging omdat ze het sein van vertrek hierdoor niet horen en een tweede keer tot een ernstiger situatie, doordat een andere plezierboot hen niet tijdig opmerkt waardoor ze ternauwernood ontsnappen aan een overvaring.
Een beetje bibberig komen ze gelukkig weer heelhuids aan boord.
Na een regenbui en af en toe ook nog wat zon te hebben gezien, varen we om 16:50 uur de haven weer binnen. 
We drinken nog wat bij ons bekende adresje (waar ze ons na een paar keer al herkennen en de stoelen van "onze" tafel al aanbieden) om de vakantie een beetje af te sluiten.
Bij het hotel aangekomen zoeken we de kleding uit voor de terugreis en nemen een ijskoude douche bij het zwembad. We nemen nog een laatste maaltijd bij het hotel en wachten op de bus.
Aangekomen bij het vliegveld zien we dat de vertrektijd pas 00:20 uur is (oorspronkelijk 21:10 uur). Het wordt uiteindelijk iets eerder en dat is fijn, niet wetende wat ons nog te wachten staat.
Net als op de heenreis is ook nu een tussenlanding op Antalya. Onderweg zien we al lichtflitsen en regen en eenmaal op het vliegveld geland barst het los. Na een poosje in het vliegtuig te hebben gewacht krijgen we te horen dat we naar een ander toestel moeten om verder te vliegen. Dit alles zonder opgaaf van reden. Na ruim 1 uur en een kwartier kunnen we weer verder. Ander vluchtnummer inmiddels (handig voor het thuisfront, dus maar even een sms). Op Schiphol komt een deel van de koffers vrij snel, maar een tweede lading (je raad het al) duurt en duurt. Gelukkig zijn we net op tijd om de trein van 05:38 uur te halen. Overstappen op Leiden. Intussen veel sms verkeer met Hugo, die ons op zal halen in Delft, om te laten weten hoe laat we daar aankomen. Dat het inmiddels al zo laat is geworden dat de eerste tram richting ons huis al zal rijden, laten we hem weten dat hij lekker in zijn bed kan blijven en we de tram wel nemen. De tram is gelukkig net weg en we moeten dan maar op de volgende wachten. Eindelijk bij de "thuis" halte aangekomen, ligt hier de bestrating eruit waardoor we bijna door het zand moeten ploegen. Uiteindelijk steken we om 07:00 uur de sleutel in het slot. We zijn thuis. Koffie drinken en kijken wat de post ons heeft gebracht en een paar uurtjes naar bed.

zondag 30 september
Voor vanavond hebben we dan uiteindelijk (na drie eerdere pogingen) een tafel geboekt bij restaurant Kybele wat op een zeer mooie plek ligt, namelijk bij Bellapais. Hier ligt een overblijfsel van een klooster.
De gratis shuttle haalt ons (en twee Engelsen) op om 18:30 uur bij een hotel in Kyrenia. Na een ritje van ±20 minuten arriveren we in het dorpje op de berg. Het restaurant is niet overdekt en beslaat een grote oppervlakte met prachtige vergezichten en natuurlijk het mooi uitgelichte klooster.
Hier schijn je prachtige zonsondergangen te kunnen zien over Kyrenia aan zee, alleen vandaag zit dit er niet in want het is bewolkt, maar het uitzicht blijft evenwel bijzonder.
Om 20:15 uur valt dan plotseling overal de stroom uit. Voor het restaurant duurt dit niet al te lang want ze hebben een noodaggregaat, maar voor de dorpen duurt dit toch wel een dik uur.
Nadat we heerlijk gegeten hebben en samen met de Engelsen weer op de shuttle zitten te wachten,
raken we met hen in gespreken en komen zo o.a. te weten dat ze allebei een soort missiewerk hebben gedaan en nu gepensioneerd zijn.
Nadat de shuttle ons weer voor het hotel in Kyrenia heeft afgezet en we afscheid van de twee mannen hebben genomen, gaan we nog even koffie drinken in het stadje. Het is nog steeds gezellig druk en we blijven nog wat nagenieten voordat de dolmus ons weer terug brengt naar ons hotel.

zaterdag 29 september
Rustdag. Tot 15:00 uur blijven we apathisch op ons bedje bij de zee liggen.
Ik luister mijn muziekje en Gerard leest een boek op zijn telefoon. Hierna gaan we douchen en ons beraden wat we verder zullen gaan doen.
Om 18:00 uur stappen we dan maar weer richting dolmus en Kyrenia om wat te slenteren langs de haven en door de smalle straatjes. Bij het laatste terras aan de haven nemen we een Raki en we zitten hier zo lekker dat we maar gelijk blijven eten.
Dat is geen slechte keus want het eten is buitengewoon lekker. Een van de beste maaltijden van deze vakantie. Hierna lopen we nog wat rond en nemen nog ergens een bak koffie. Die smaakt goed, dus nemen we er nog een. We hebben vanuit hier een leuk uitzicht op de autoparade die op deze zaterdagavond voorbij trekt. Hoofdzakelijk stoere jongens met harde muziek en snelle auto's. Jammer dat ze hier stapvoets moeten vanwege de drukte maar dan hoor en zie je ze natuurlijk nog beter. Sommigen zien we meerdere keren langskomen.
Na een poosje hebben we het gezien, lees: De voetbalwedstrijd die op grote schermen te zien is, is ook afgelopen en we nemen de dolmus weer naar huis.

vrijdag 28 september
Vanochtend na het ontbijt de dolmus naar Kyrenia genomen en van daaruit een andere naar Nicosia of, zoals de Turken het noemen, Lefkoşa.
 
De rit duurde ongeveer 30 minuten. Nicosia is een stad waarvan het ene deel Turks is en het andere Grieks.
We hebben er wat rondgelopen en zijn ook de grens overgestoken en direct zie je dat het Griekse deel wat moderner van opzet is.
Hier hebben we Mochachino icecoffee gedronken en een sandwich gegeten.
Met plaquettes op de grond wordt de route naar de ommuurde stad aangegeven.
Veel interessants is hier niet te zien en de mandolinen speelden zo zacht dat wij ze in ieder geval niet
konden horen.
Weer terug op Turks grondgebied drinken we nog wat en gaan richting dolmushalte om terug te gaan naar ons hotel.
Turks fruit wordt in piramides tentoongesteld in de etalages.
Vanavond hebben we geen trek in eten en blijven op ons terras kijken hoe er gefeest wordt in het restaurantgedeelte. Zo te horen is het een dolle boel met allerlei soorten muziek. Ook is er een zanger, die erg zijn best doet, maar ons niet zo kan bekoren. Het lawaai duurt tot over twaalven.

donderdag 27 september
Vandaag weer een rustige dag.
De maaltijden worden allemaal buiten geserveerd op een overdekt terras, zo ook het ontbijt. Prima hoor, alleen jammer dat hier nog geen rookverbod is ingesteld. Als de wind even jouw kant uit waait krijg je alle merken rook om je heen. Het lijkt wel of hier iedereen rookt. Zouden de mensen daarom dit hotel geboekt hebben zodat ze ongestoord tijdens de maaltijden door kunnen roken? Niet erg lekker voor wie niet rookt en graag zonder bijsmaak of -geur zijn eten wil nuttigen. Gelukkig kunnen we nog een tafeltje bemachtigen waar de wind niet heen blaast.
Om 09:30 uur wordt de oven aangestoken voor het feestmaal van vanavond waarvoor we ons gisteren al hebben ingeschreven.
Om 15:30 uur gaat het vlees pas de traditionele stenen oven in. Het is lams- en kippenvlees (kleftico) op traditionele wijze bereid.
Ik ben benieuwd. Om 19:00 uur worden we verwacht.
Iets voor 19:00 uur zijn we aanwezig en krijgen een tafeltje aan de buitenkant van het terras. Heerlijk in de buitenlucht zodat we weinig last van rokers hebben.
We zitten dichtbij de stenen oven en kunnen dan ook goed zien dat deze helemaal afgedicht is met klei wat door de kok wordt verwijderd.
Alle pakjes vlees liggen mooi opgestapeld en worden er, als men  aan het hoofdgerecht toe is, één voor één uitgehaald. De pakketjes met lamsvlees hebben ter herkenning een strikje van aluminiumfolie. De kok is duidelijk trots op zijn werk en glimt van oor tot oor. Het vlees is zo mals en gaar dat het van het bot afvalt. Hij krijgt van alle kanten complimenten voor zijn werk. Het is dan ook heerlijk.

woensdag 26 september
Vanochtend direct na het ontbijt naar de hoofdweg om  de dolmus te pakken naar Kyrenia want daar is op woensdag marktdag. 
Na even zoeken en navragen komen we er dan uiteindelijk terecht.
Het is een bonte mengelmoes van groente, kleding, fruit en allerlei mierzoete lekkernijen. 
We nemen wat Baklava mee voor later op de dag. 
We houden het al snel voor gezien, ook mede door de warmte (om 09:30 uur al 30 graden) en gaan iets drinken bij een terras onder grote bomen.
We lopen via kleine straatjes weer richting haven en nemen bij het restaurant op de hoek van de pier een kaasomelet als lunch. 
We raken in gesprek met een echtpaar uit Wales die in de buurt een huis hebben en ons wat wetenswaardigheden vertellen over een klooster en de mooie zonsondergang die je daar kunt bekijken vanaf het terras van een goed restaurant. Als je van te voren boekt komen ze je bij je hotel ophalen en brengen je ook weer terug. Dit is zeker iets om deze week maar eens in te plannen. Of we nu overdag of  's avonds gaan maakt dan niet meer uit. Wellicht is het tegen zonsondergang wel veel mooier. We zullen het zien.
Na het leuke gesprek en nog wat rondlopen nemen we de dolmus weer terug naar het hotel. Vanavond eten we hier en het bevalt prima. Voor morgenavond hebben ze een heerlijk lamsmenu opgesteld en daarvoor moet wel van te voren geboekt worden, wat we dan ook doen.

dinsdag 25 september
Vandaag doen we het rustig aan want Gerard is herstellende van een virusinfectie en de dokter heeft aangeraden om niet te inspannende dingen te ondernemen. We installeren ons bij de rand van het zwembad in de schaduw met wat leesvoer en komen zo de dag wel door.
Om het niet al te gezapig te laten worden, stappen we in de avond naar de hoofdweg om te kijken of er in onze buurt nog restaurants zijn. De eerste die we tegenkomen ziet er gezellig uit met overhangende druivenranken en daar nemen we ook plaats.
Na overdadig heerlijke metze-varianten voorgeschoteld te krijgen wordt onze hoofdmaaltijd gebracht.
Eigenlijk hebben we na al de metzes niet veel trek meer zodat er nogal wat overblijft.
Na afgerekend te hebben nemen we de weg terug naar het hotel via het strand. Wat overdag wel kan schijnt 's avonds niet te kunnen want het hek naar het restaurant is gesloten zodat we weer terug moeten om via de gewone entree het hotelcomplex te betreden.
Op ons terras kunnen we meegenieten van het life-optreden dat bij het restaurant wordt gegeven.
Om 23:30 uur vinden we het genoeg en doen de deur dicht en gaan slapen.

maandag 24 september
Om 01:00 uur komt Aad ons halen om ons naar Shiphol te brengen, want om 04:00 uur vliegen we.
Het vliegtuig zit bomvol. Om de zon op te kunnen zien komen heb ik plaatsen aan de linkerkant gereserveerd. 
Na een tussenlanding op Antalya vliegen we door naar Ercan.
Het is uiteindelijk een uur of 12 (Cyprustijd) als we in het hotel aankomen. De kamer is nog niet klaar dus besluiten we eerst maar even de omgeving te verkennen.
De kamer die we krijgen heeft een heerlijk terras met uitzicht op zwembad, restaurant en zee. 
Na een nacht doorhalen ben ik toch wel aan een dutje toe en twee uur later ben ik weer helemaal fit.
Tegen het eind van de middag nemen we de dolmus naar Kyrenia (in het Turks: Girne) dat een paar kilometer verder ligt.
Aan de haven eten we op een balkon van een Italiaans restaurant met uitzicht over de haven en burcht.