vrijdag 9 november 2012

Zoutelande (Zeeland)

vrijdag 2 november
Het weekend Zoutelande (nog voor Gerards verjaardag) loopt enigszins anders dan gepland.
Op woensdag voel ik boven mijn linkeroog een lichte tinteling die zich verder achter mijn oog uitbreidt. Een bezoekje aan de huisarts levert weinig op en krijg ik Ubiprofen bruis. Omdat er op donderdag toch wat te zien is, namelijk uitslag rond mijn linkeroog, nogmaals de dokter bellen waar ik op vrijdag nog even terecht kan. Het blijkt gordelroos te zijn die zich rond mijn oog heeft genesteld. Hiervoor kreeg ik pillen, die ik vijf maal daags moet innemen om te voorkomen dat het op mijn oog overslaat. Er wordt ook een test gedaan met kleurstof of mijn oog nog niet aangetast is. Ook krijg ik een verwijsbrief waarmee ik me moet melden bij een ziekenhuis in de buurt als het toch de verkeerde kant op gaat.
Nog vol goede moed en "het zal zo'n vaart niet lopen" gaan we op pad naar Zeeland. 
Aangekomen in Zoutelande zetten we de koffers op de kamer en naar buiten. Eerst even in Zoutelande zelf rondkijken en daarna naar West Kappelle.
Het waait erg hard en als je boven aan het duin staat is het geen pretje. Terug in Zoutelande een bar binnengegaan waar we wat drinken voordat we mosselen gaan eten in het restaurant van het hotel. (Gerard althans, want ik vind ze niet lekker).
Het eten smaakt prima en na de koffie zoeken we onze kamer op.

zaterdag 3 november
Vandaag nog steeds slecht weer. Het regent en waait, waardoor het koud aanvoelt. Maar kop op, we zijn Hollandse mensen en die kunnen daar wel tegen. Bewapend met paraplu gaan we naar Middelburg en Vlissingen. Later in de middag klaart het wat op en krijgen we ook de zon nog te zien. Omdat we het zo'n gezellig plaatsje vinden rijden we ook nog naar Domburg. Hier is het net als anders gezellig druk en na wat rondgelopen en wat winkeltjes bekeken te hebben, drinken we in het restaurant tegenover de kerk een glaasje. De pijn aan mijn hoofd probeer ik zoveel mogelijk te onderdrukken met de nodige paracetamolletjes, en dat lukt aardig. Mijn gezicht wordt er echter niet beter op. De vlekken worden roder en mijn oog steeds dikker. Make-up, lenzen en een bril kan ik niet verdragen. Maar het is niet anders. Ik probeer wel zoveel mogelijk spiegels te ontlopen.
Als we weer terugkomen in Zoutelande is het bijna tijd voor de zonsondergang. Vlug de camera gepakt, die had al die tijd liggen wachten omdat ik geen behoefte had aan fotografie, maar ik wil toch niet zonder een enkele foto thuiskomen. De trap naar boven op het duin en aan de andere kant weer naar beneden.

Gelukkig is het droog en de wind is ook iets gunstiger. Gerard heeft een boekje meegenomen en zal op mij wachten in de strandtent iets verderop.
Nadat ik enkele foto's heb genomen ga ik ook die richting op.
Het is behoorlijk druk in de strandtent en na een drankje vinden we dat we hier ook wel kunnen blijven om te eten. Na de koffie lopen we over het donkere strand terug naar het hotel.

zondag 4 november
Mijn oog gaat bijna niet meer open en ik zie er niet alleen niet uit, ik zie ook bijna niets. In de ontbijtzaal heb ik het gevoel dat iedereen mij aankijkt en afvraagt wat heeft zij nou. Gerard kijkt heel onschuldig zodat hij niet wordt gezien als boosdoener van mijn dikke oog. ;-)
We gaan aan het eind van de ochtend weg en het plan is om nog even langs schoonmoeder te gaan maar dat zie ik niet helemaal zitten, ik ga liever direct naar huis. Gerard vindt echter dat we eigenlijk maar langs het ziekenhuis moeten gaan om toch voor de zekerheid even te checken of alles nog wel goed is. Zo gezegd zo gedaan. Ik wordt weer bekeken en getest met kleurstof maar mijn oog blijkt niet aangetast. Omdat het er toch wel ernstig uitziet krijg ik een zalfje voor in mijn oog te smeren (5x per dag) en een afspraak om dinsdag voor controle terug te komen bij de oogarts.