woensdag 31 december 2014

Happy New Year


maandag 22 december 2014

MERRY CHRISTMAS


Tunesië deel drie

donderdag 18 december
Jammer, jammer, jammer. Vandaag is het bewolkt en kouder dan gisteren, toch besluiten we langs het strand naar het stadje te lopen. Hier bezoeken we de lokale botanische/dierentuin, en weer zijn we de enige bezoekers.
Het is heel kleinschalig met 1 jonge dromedaris, 2 geiten, 1 schaap, 2 chiwawa's (ja, je leest het goed), diverse soorten kippen, fazanten, schildpadjes, 3 hamsters, 3 konijnen, 1 emoe, 3 kalkoenen en 1 struisvogel.
Als we alle dieren en planten bekeken hebben nemen we op een terras een glas jus d'Orange en een kop chocolademelk. Via het strand gaan we weer terug naar ons hotel en dan is het bijna weer tijd voor de lunch.
Na de lunch, in de grote zaal, zien we de jongens van het animatieteam bezig met de kerstversiering. De ladder is te kort of het plafond te hoog, in ieder geval moet hij op de bovenste stang staan om erbij te kunnen, hierbij ondersteund door zijn teammaten.
We hebben al diverse avonden dit team meegemaakt, leuke jongens hoor, maar ze bakken er niet al te veel van. Hun shows lijken nergens op maar ze hebben er lol in.
Als we nog een eindje om willen gaan op zoek naar een restaurant voor vanavond, regent het licht. Toch gaan we ervoor, echter zonder resultaat. Het enige wat we tegenkomen zijn souvenirshops en dat is nou net niet wat we zoeken. Ik wil zo graag nog een keer brick a l'oeuf eten, maar in deze regio heb ik het nog niet op een kaart gezien.

vrijdag 19 december
De zon schijnt weer en dat is toch wel fijn zo voor de laatste dag. We gaan na het ontbijt een lekker plekje uit de wind zoeken  en genieten zolang het nog kan.
Ik doe nog een laatste rondje fotografie en ga dan ook weer plat.
Een betere afsluiting van deze week konden we niet hebben.
Als bij het diner de kok ook nog Bricken heeft gebakken kan het al helemaal niet meer stuk.

woensdag 17 december 2014

Tunesië deel twee

maandag 15 december
Voor de wekker afloopt zijn we wakker. Douchen, eten en op weg naar Tunis.
De weg is rustig. Als we langs Hammamet komen besluiten we eerst hier heen te gaan.
Bij het oude  fort parkeren we de auto en gaan op onderzoek uit. We drinken eerst koffie onderaan het fort en gaan hierna het fort in.
Zoals overal in Medina's (want daar heeft het fort wel erg veel van weg), kleine straatje vol winkeltjes met allerlei prullaria.
Ook hier worden we naar binnen gelokt, echter zonder succes voor de verkopers.
Als we een rondje om het fort lopen krijgen we, uiteraard, contact met een plaatselijke wandelende bloementuin die een bloemetje overhandigt. Natuurlijk even op de foto, wat ik, zoals je kunt zien, niet erg op  prijs stel.
Maar oké, we hebben nu eenmaal A gezegd en moeten nu ook maar B zeggen, dus lachen!!!
Het is nog te vroeg om te gaan lunchen en nemen we een kijkje bij het hotel waar we ooit onze huwelijksreis en, vanwege prima ervaringen, een jaar later nog een vakantie hebben doorgebracht. Helaas, gesloten voor het seizoen.
Dan maar weer verder.
We gaan Tunis voorbij, richting Sidi Bou Saïd, een heel leuk wit met blauw plaatsje dat tegen een bergwand ligt met uitzicht op zee.
Hier gebruiken we de lunch en genieten van het mooie weer en dito uitzicht.
Nu we toch in de buurt zijn kunnen we Carthage niet overslaan. Het is grootser dan in mijn herinnering.
Er lopen veel militairen rond met gevaarlijke stenguns, waarschijnlijk omdat de opgravingen gelegen zijn naast het presidentiële paleis. Geen slechte plek zo vlak aan de kust.
Na een zoveelste handelaar van ons af te hebben geslagen kunnen we weer in de auto stappen en onze reis vervolgen.
Het is nu een stuk drukker op de weg als toen we aankwamen maar dat is eenmaal voorbij Tunis een stuk minder.
We zien een prachtige zonsondergang, een hele gele lucht. Helaas kwam de foto niet geheel tot zijn recht dus die heb ik maar niet geplaatst.
Precies op tijd voor het diner zijn we terug in ons hotel. Toch eerst nog maar een wijntje of twee als aperitief voor het eten, want dat kan wel even wachten.

dinsdag 16 december
Kairouan staat vandaag op de planning. Het een chaos onderweg. Je komt ogen tekort om alle malloten in de gaten te houden die van de weg gebruik maken. Zelfs op de snelwegen moet je niet vreemd opkijken van wandelaars, fietsers en zelfs mensen die gewoon oversteken of schaapkuddes die in de berm lopen. Iedereen doet wat hij denkt dat goed is en haalt in zonder te kijken of het wel verantwoord is, het is dan ook niet vreemd dat je om de haverklap boven op de rem moet staan omdat er weer een auto tussen moet die het toch maar even probeert om in te halen maar de tegenligger iets dichterbij is dan goed voor hem is. Maar we halen het zonder kleerscheuren of deuken en parkeren de auto vlakbij de oude stadsmuur.
Als we de ommuurde stad binnengaan worden we natuurlijk weer aangeklampt door iemand die ons iets bijzonders wil laten zien. We gaan mee (zijn we er toch weer ingetuind) en komen in een mooi huis met veel kleuren en stucwerk.
En, wat verbaast ons dat nou toch, een verkoopadresje voor tapijten. We kijken even rond en bedanken voor de rondleiding maar maken de man duidelijk dat we niets voelen voor een verkooppraatje omdat we totaal niet in de markt zijn voor de aanschaf van een tapijt. We geven hem een klein bedrag voor de moeite en maken dat we wegkomen.
Veel worden we hier verder niet lastig gevallen, wat ons zeer verwonderd, want we zijn echt de enige buitenlanders die hier rondlopen.
De moskee laten we voor wat het is. Om voor zes moskeeën te betalen terwijl we er misschien maar één willen bezoeken, vinden we geen goede deal.
We vinden zowaar een terrasje in de zon waar we een kop koffie kopen. Na nog wat rondgewandeld te hebben gaan we weer verder, nu via een andere weg terug richting ons hotel.
Deze weg is veel leuker, en rustiger, dan die van vanochtend.
Onderweg zien we allerlei potteriën, heel kitscherig met veel glitters.
Een kunstwerk op een rotonde voorstellende een tapijt.
Als we in Port El Kantaoui aankomen wandelen we de haven rond en belanden op het terras waar we zondag ook heerlijk in de zon hebben gezeten. Na een half uurtje wordt de lucht wat donker en denken we dat we het misschien niet droog houden. We stappen daarom maar weer op en gaan naar het hotel. De bewolking drijft gelukkig over.

maandag 15 december 2014

Tunesië

zaterdag 13 december
Heel vroeg moeten we al op Schiphol zijn zodat we met de tram van 0.22 uur richting Den Haag Hollands Spoor vertrekken. Van daar met de trein naar Schiphol.
Om 02.00 uur kunnen we de koffers inchecken, de rest hebben we al via internet geregeld.
Ik begrijp niet waarom alle winkeltjes op Schiphol gesloten zijn als er wel de hele nacht door mensen rond lopen die wellicht iets willen kopen. Het is trouwens helemaal niet leuk meer nu er overal wordt verbouwd. Als we dichtbij onze gate komen waar ons vliegtuig zal vertrekken kunnen we gelukkig wel een kop koffie kopen. Het is zo stil dat een muis het aan durft om eens rond te neuzen midden in het gangpad. Voorzichtig is hij/zij echter wel want al heel snel gaat het weer richting banken zodat het niet meer zo zichtbaar is. Heel af en toe komt hij/zij nog even te voorschijn tot het wat drukker wordt en zich niet meer laat zien.
Als het tijd is om aan boord te gaan mogen wij als één van de eersten aan boord omdat we een upgrade hebben voor een stoel met extra beenruimte. Ook krijgen we tijdens de vlucht extra drankjes, snoep en bonbons.
We maken een tussenstop op Djerba, waar de vrouw naast ons uitstapt. Zij is op weg naar haar dochter die al zeven jaar hier woont en getrouwd is met een Tunesiër. Na ongeveer een uurtje vliegen wij nog even door naar onze bestemming. Hier aangekomen nog een half uurtje met de bus en dan zijn we in Port El Kantaoui. Na de koffer op de kamer te hebben gezet gaan we de omgeving van ons hotel verkennen. Eerst maar het strand bekijken. Er staat wel wat wind en is dus en beetje te fris om een bedje te nemen.
Voor de kinderen is er douche als een reuze pinguïn vermomd.
In het zwembad, achter een klein muurtje is het prima toeven. We pakken een ligbed en nemen het ervan. Al snel liggen we lekker in de zon een tukkie te doen. Ja, wat wil je ook na een nacht doorhalen? Na de lunch weer even naar buiten en belanden uiteindelijk op en bedje aan het strand. Wat is dit lekker, nog even wegdoezelen in het zonnetje.
Later gaan we ook het buitenterrein verkennen en bezoeken een paar winkels, halen een fles water en gaan de koffers uitpakken. Omdat we toch nog een beetje moe en rozig van de zon zijn, kruipen we nog even in bed en voelen er weinig voor om voor het diner onze kamer te verlaten.  We besluiten dan ook om lekker in bed te blijven. Zou dat dan toch met onze leeftijd te maken hebben dat we een nachtje doorhalen niet meer zo makkelijk kunnen als voorheen?

zondag 14 december
Om half zeven worden we wakker. Hebben we toch mooi het klokje rond geslapen. We ontbijten lekker vroeg en gaan op weg naar Sousse waar er markt is. Met de taxi worden we bij de wekelijkse markt afgezet. Wat een drukte en chaos. We zijn hier echt de enige niet Tunesiërs die hier rondlopen en worden dan ook  als zodanig bekeken.
Het is hier zo achterlijk druk en, omdat het niet echt een leuke markt is, houden we het al snel voor gezien en gaan wandelend naar de Medina.
Hier is het een stuk rustiger en de meeste winkeltjes zijn nog gesloten. Het is dan ook pas half tien.
De vele zwerfkatten hebben hier een luizenleventje.
Voor ons gevoel is het al veel later. De mensen die we hier zien proberen ons mee te voeren naar hun winkel met allerhande koopwaar. Hierin zijn we niet echt geïnteresseerd en bedanken dan ook vriendelijk, wat niet altijd direct wordt aanvaard, maar wij houden voet bij stuk en lopen door.
De slager heeft een koeienkop opgehangen.
Als we aan de andere kant de Medina weer verlaten gaan we op zoek naar een plek om koffie te drinken.
Na nog een paar straatjes te hebben verkend gaan we met de taxi richting Port El Kantaoui om een kijkje te nemen rond de haven.
We nemen niet de directe weg (omdat we die niet direct hebben gezien) maar lopen een eindje om om via het strand terug te gaan en zo uiteindelijk toch bij de haven komen.
Hier zijn veel restaurantjes en, hoe kan het ook anders, weer veel souvenirwinkeltjes. Als we een lekker plekje hebben gezocht voor een broodje en een drankje krijgen we bezoek van een rode kat, die wel heel brutaal is en gewoon op schoot springt om de restjes van ons bord te eten.
Als we hem uiteindelijk op de grond zetten komt hij even laten weer terug om op Gerard's schoot lekker te gaan liggen soezen.
Na een poosje stappen we weer op en lopen weer terug naar de haven om hier nog eens goed rond te kijken.
We drinken nog wat op een terrasje in de zon. Ik een thé amande, precies wat het zegt, thee met amandelen. Beetje vreemd maar ik houd van thee en amandelen, dus vooruit dan maar. Krijg ik een kop thee met hele amandelen erin. Een thee met een bite, zogezegd.
Op weg naar de taxistandplaats besluiten we echter om een auto te huren voor een paar dagen.